Το βάμμα Σαμπούκου προέρχεται από την εμβάπτιση του άνθους του σαμπούκου σε ένα αλκοολούχο διάλυμα (γράπα), για μία περίοδο 4-6 εβδομάδων. Κατά τη διάρκεια αυτή, τα ενεργά συστατικά των παραπάνω βοτάνων διαλύονται μέσα στο αλκοολούχο διάλυμα με αποτέλεσμα να δημιουργείται το βάμμα.

Το βαμμα Σαμπούκου (Sambucus nigra) περιέχει τα ίδια ενεργά συστατικά με το αποξηραμένο βοτανο Σαμπούκος. Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία ο Σαμπούκος χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση της γρίπης και των συμπτωμάτων της. Δύο ανεξάρτητες κλινικές έρευνες που δημοσιεύτηκαν το 2004, έδειξαν πως η κατανάλωση Σαμπούκου μειώνει σημαντικά τόσο τα συμπτώματα όσο και το χρόνο ανάρρωσης από τη γρίπη (τόσο τύπου Α όσο και τύπου Β).

Ο Σαμπούκος περιέχει το περισσότερο νιτρικό κάλιο σε σχέση με οποιοδήποτε βότανο και είναι πλούσιος σε πολλές βιταμίνες (κυρίως Α, Β, C). Τον 17ο αιώνα ήταν δημοφιλές γιατρικό για να καθαρίζει τα φλέματα, ενώ τον 18ο αιώνα στην Γαλλία το απόσταγμα του Σαμπούκου εκθειαζόταν για την ικανότητά του να λευκαίνει το δέρμα και να σβήνει τις φακίδες. Τα φύλλα δρουν ως εξωτερικό μαλακτικό και επουλωτικό, εσωτερικό καθαρτικό, αποχρεμπτικό, διουρητικό και εφιδρωτικό. Επίσης λιωμένα χρησιμοποιούνται για μωλωπισμούς, διαστρέμματα, τραύματα και χιονίστρες συνήθως σε μορφή μίας ζεστής κομπρέσας. Για κρυολογήματα και πυρετούς ο Σαμπούκος συνδυάζεται με Μέντα ή Αχιλλέα. Για τη γρίπη συνδυάζεται με Αγριμόνιο.

Τα βαμματα διατηρούν όλα τα ενεργά συστατικά του βοτάνου, είναι ιδιαίτερα απλά στη λήψη τους και απόλυτα φυσικά. Υπερτερούν αναμφισβήτητα έναντι των συμπληρωμάτων διατροφής σε μορφή χαπιού, καθώς δεν περιέχουν χημικές ουσίες και συντηρητικά και απορροφώνται πολύ πιο αποτελεσματικά από τον οργανισμό.

Τα βάμματα βοτάνων είναι πολύ δραστικά και για το λόγο αυτό πρέπει να καταναλώνονται σύμφωνα με τις οδηγίες τους. Η συνηθισμένη δοσολογία είναι 0,5-1ml (περίπου 10-20 σταγόνες την ημέρα). Δεν πρέπει να καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού.